Oldukça önemli bir kültür mirası olan Kariye Müzesi, günümüzde kentin plansızca, kendisine aldırış etmeksizin ve sıkışık bir düzende yapılaştığı bir çevrede, güneyinde kendisine ait bir iç bahçe ile birlikte yer almaktadır. Yapı müzeye dönüştürülürken de güneyindeki bahçesine ziyaretçiler ve müze yönetimi için geçici ve niteliksiz birtakım hizmet mekanları eklenmiştir. Bu önemsemez tavrın içinde bile ülkenin en çok ziyaretçi alan müzelerinden biri olan Kariye’ye günümüzde gelen ziyaretçi, yapının kuzey cephesinin yanından iç bahçeye girmekte, güvenlik, bilet, sesli rehber ve tuvalet gibi ihtiyaçlarını bahçede yer alan oldukça niteliksiz yapılarda/mekanlarda giderdikten sonra herhangi bir yönlendirme olmaksızın yapının güney cephesinden müzeye dahil olmaktadır.
Aslında, müzenin günümüzde ziyaretçileri öncelikle iç bahçesine alıp buradan da müzeye dahil etmesi, mevcuttaki potansiyelleri hiç değerlendirilmemiş önemli bir karardı. İşte tam da bu noktada bu kararın potansiyellerini değerlendirebileceğimiz, ziyaretçilerin iç bahçeden sadece güvenlikten geçip, bilet alarak müzeye dahil olmaları yerine, Kariye Müzesi yapısının dışarıdan en iyi algılandığı bu noktada duraksayarak yapıyı algılamalarını, hakkında bilgi edinmelerini bunları yaparken belki bir kahve içmelerini veya müze mağazasından alışveriş yapmalarını ardından da ziyaretçilerin içgüdüsel duygular ile yönlenip müzeye dahil olmasını sağlayacak bir kurguyu hedefledik.
Yansıtıcı yüzey, zarif bir simgesellik önererek, programı içinde barındıran yapıları ardına alacak şekilde iç bahçenin girişinden belli bir yükseklikte başlayıp, Kariye Müzesi Yapısının cephesindeki girinti-çıkıntılara göre plan düzleminde şekillenerek Kariye’nin kentte görünür olduğu doğu silüetini vurgulayacak şekilde alçalıp tekrar yükselerek, müze mağazası yapısını ardına alıp müzenin girişine doğru bu sefer alçalarak ve peyzaj ile birleşerek son bulur ve Kariye Müzesi bu noktadan itibaren başlar.
